Δευτέρα 11 Απριλίου 2011

Η Νέα Κίος που... επιμένει



Σε μια δύσκολη για όλους μας εποχή, υπάρχει πάντα μια καλή είδηση, μια ελπίδα φωτός που μας κάνει να νοιώθουμε λίγο πιο αισιόδοξοι...  
Η Νέα Κίος προσπαθεί να διατηρήσει το ύφος και την ταυτότητά της μέσα σε αντίξοες συνθήκες... Το ελπιδοφόρο στην υπόθεση είναι ότι κανείς δεν τα παρατάει. Ο καθένας από το δικό του μετερίζι παλεύει για το καλύτερο... 
Η αλήθεια βέβαια είναι πως έχουμε ένα μικρό πρόβλημα συντονισμού αλλά που θα πάει... θα το λύσουμε κι αυτό... 
Οι Σύλλογοι μας κάτι ετοιμάζουν... Κάτι που θα ανακοινωθεί τις επόμενες ημέρες και σίγουρα θα φέρει μια πνοή δροσιάς στην "καμένη γη" που κάποιοι μας χρεώνουν... Τούτος ο τόπος είχε πάντα μπροστάρη τον πολιτισμό κι έτσι θα συνεχίσει γιατί μόνο έτσι μπορεί όχι απλά να επιβιώνει αλλά και να στέκεται γερά στα πόδια του...
Οι άνθρωποι που ζουν σ' αυτό τον τόπο ξέρουν πως αξίζει τον κόπο να παλέψουν γι' αυτόν...
Από την άλλη μεριά ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Γυναικών Αργολίδας "Κιανών Έργα" έχει αρχίσει και "δικτυώνεται" καλά με αποτέλεσμα να δέχεται όλο και περισσότερες επισκέψεις από εκδρομείς που επισκέπτονται την περιοχή... Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, ήρθαν στη Νέα Κίο το Γενικό Λύκειο Άνω Καλεντίνης Άρτας (που επισκέφθηκε και την εκκλησία της Θεομάνας) και το Λύκειο Σκριπερού Κέρκυρας. 
Είναι ευχάριστο (νομίζω για όλους μας) να βλέπουμε συχνά αραγμένα πούλμαν στην περιοχή της πλατείας. Οι εκδρομείς έχουν τη δυνατότητα (κατόπιν συνεννόησης) να επισκέπτονται το Λαογραφικό μας Μουσείο, την Θεομάνα με τις 4 εικόνες από την Κίο της  Μ. Ασίας, να παρακολουθήσουν την παρασκευή των γλυκών στο Εργαστήριο του Συνεταιρισμού και να ψωνίσουν υπέροχα γλυκά του κουταλιού, μαρμελάδες, ροσόλια, σάλτσες, βότανα, τουρσί, ψητά λαχανικά και "ΚΡΑΣΑΤΟ" το παραδοσιακό κιώτικο (μικρασιάτικο) γλυκό που δεν υπάρχει πουθενά αλλού στην Ελλάδα... Μπορούν επίσης να δοκιμάσουν διαλεκτούς ουζομεζέδες στα μαγαζιά της πλατείας και της παραλίας και βέβαια να διανυκτερεύσουν στα ξενοδοχεία της περιοχής στα οποία θα βρουν όλες τις ανέσεις που χρειάζονται...
Με την ελπίδα ότι τούτος ο τόπος θα έχει πάντοτε τη δυνατότητα να μας ξαφνιάζει ευχάριστα, χαμογελάμε και αναμένουμε... 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου